botoksować

«wstrzykiwać botoks w jakąś część ciała w celach estetycznych»

czas. ndk. botoksuje, botoksował; schemat składniowy: botoksować (sobie) {coś}

Twarz wygładziła [się], ale szyja zniszczona jak u stuletniej babulki. Zaczęła botoksować gębę, a szyja, niestety, pokazuje lata (fakt.pl).

Ma kobieta swój wiek, na ten wiek wygląda i wbrew obowiązującym „modom”, zamiast botoksować, liftingować i naciągać policzki za uszy, po prostu jest naturalna (plotek.pl).

Teraz też prezentuje się dobrze. I nie musiała sobie botoksować ust, robić nosa, uszu i co tam jeszcze, co czynią nagminnie młodsze tzw. celebrytki (fakt.pl).

Co tym razem poprawiała? Odsysała tłuszcz z łydek? Czy botoksowała kurze łapki? A może podbródek przeszczepiała? (wiadomosci.onet.pl).

W tekście prezydent Rosji jest nazwany „seksistą, który botoksował sobie policzki i napompował klatkę piersiową i mięśnie brzucha” (kultura.gazeta.pl).