wsiur

wsiór

Wsiurem niektórzy nazywają potocznie, obraźliwie osobę zachowująca się w sposób uznany za niewłaściwy, przynoszący wstyd, w sposób wynikający z braku ogłady, wychowania. Wsiur zwykle ma cechy, które go ośmieszają, np. ubiera się w złym stylu, otacza się przedmiotami niskiej jakości (ma takie przedmioty). Zachowanie, strój, przedmioty należące do takiej osoby są stereotypowo kojarzone z wsią, osobami pochodzącymi ze wsi.

lm. M. wsiury

Wsiur bądź wsiór, nie wiem jak się to pisze – tego określenia się często używa na Śląsku np. kiedy komuś koszula wychodzi, ogólnie ktoś, kto nie dba o swój wygląd i wygląda jak przysłowiowy wieśniak. (Źródło).

Ale wsiór zakompleksiony w tym złomiastym oplu musi jechać... (Źródło).

Jednym z elementów instalacji Yes, I’m wsiór, akcentującej wątek rustykalny, jest atrapa zabytkowej studni. W pracy tej – podobnie jak w realizacji D.O.M. – artysta posługuje się grą leksykalną. Tytuł możemy odczytać dwojako: Tak, jestem wsiórem (człowiekiem ze wsi) albo w wersji fonetycznej (języka angielskiego): Tak, jestem pewien (swoich działań; tego, co robię). (Źródło).

Sami jesteście wsiury, mośki. Na żużel chodzą ludzie którzy uwielbiaja ten sport a faceci którzy chodzą na ten sport i na stadion to są twardziele. Ja jestem kobietą ale uwielbiam żużel jest przyajmniej porządna adrenalina, emocje. (Źródło).

Nie jesteśmy na ty, wsiurze. (Źródło).