przeciwhistoria

przeciw-historia

«kierunek w badaniach historycznych, którego przedmiotem jest opis mechanizmów historycznych z perspektywy zwykłego człowieka lub grup społecznych pominiętych w tradycyjnej historiografii»

Przeciwhistoria rozbija jedność narodu, spajającą narrację etatystycznych historyków, podważa prawo, jak również unicestwia ciągłość chwały (www.przeglad-anarchistyczny.org).

Historie buntu – występujące przeciwko oficjalnej władzy rewolucyjne, niekonwencjonalne przeciwhistorie – stają się po pewnym czasie konwencjonalnymi Historiami legalizującymi nową władzę (www.kulturaihistoria.umcs.lublin.pl).

W istocie przeciw-historia przygotowuje grunt pod rewolucje i legitymizuje ich praktykę (Ewa Domańska, "Historie niekonwencjonalne: refleksja o przeszłości w nowej humanistyce", Poznań 2006).

<ang. couterhistory>