(robić coś) na (jakimś) wkurwie

Jeśli ktoś jest albo robi coś na (lekkim, wielkim, niezłym itd.) wkurwie, to zachowuje się w sposób świadczący o tym, że przeżywa wielkie wzburzenie, gniew lub frustrację i irytację. Frazeologizm oceniany jako wulgarny. Używa się go w zdaniu jak przysłówka. 

Jak żyć na wkurwie? No i wydało się! Jest ich dwóch, mistrz i uczeń. Mistrz to świadomość /szlachetna, piękna, mądra, uczciwa, prawa etc./ i ego – jako uczeń /drań dożarty, rozrabiaka, pyskacz, psotnik i nieustannie wkurwiony grzdyl/. A Ty bidoku nie wiesz co jest grane, what the fuck, co do licha? Ale w tym dualizmie i tak trwasz. Jak sobie radzić, jak zrozumieć? (Źródło).

Jest taka piosenka Taco Hemingway: wracam i widzę awizo. Od tego zaczyna się mój rozdział kolejnego wkurwu na rzeczywistość. Awizo to taki symbol czyhającego za plecami potwora, który ucieleśnia Państwo: ZUS, Urząd Skarbowy, Urząd Pracy, Sąd. Potem idziemy z tym wyrokiem na pocztę i stoimy na wkurwie w kolejce. (Źródło).

Istnieją dwa rodzaje gniewu. Jeden z nich wyniszcza i zapętla, otumania i prowadzi do działań, które najczęściej mało mają wspólnego z odnajdywaniem wyjścia z trudnej sytuacji. Drugi z nich może nie jest przyjemny, ale nie wypala. On dodaje siły w sytuacji, w której jasno trzeba postawić granice, w której głośno trzeba powiedzieć „nie” (...). (Źródło).

Podczas marszy, strajku, wystąpień publicznych ku mojemu zaskoczeniu dużo więcej czuć było tego drugiego gniewu. Ludzie nie wyszli na ulicę, by się wykrzyczeć, by wykorzystać moment kiedy można i wyrzucić z siebie zbieraną i trzymaną pod kloszem złość, irytację, niezadowolenie, smutek. Ludzie w większości wyszli poruszeni gniewem, który mówił „nie”, który nie tyle chciał niszczyć, co chronić i budować, dla którego bazą była miłość do siebie, swoich bliskich i jednej z najważniejszych wartości, wolności. (...)

Tak odczułam większość. Byli jednak i tacy, którzy po prostu przyszli na wielkim wkurwie, w których temat aborcji poruszył coś więcej, coś głębiej, oraz tacy, którzy od tego tzw. słusznego gniewu wyszli, choć z czasem gdzieś się zaplątali.

Nie bijcie nas, my kobiety idziemy na wkurwie ale pokojowo. Bić Was nie będziemy. (Źródło).

A najlepsze. Jest jakaś tam infolinia dla ludu. Moja na wkurwie, bo to zwolnienie chciała a sanepid chyba wyjechał na grzyby do Wielkopolski, bo u nas lipa i połączenie ... wciśnij 3, wciśnij 1, wciśnij 2 ... coś w ten deseń ... Jesteś 92 w kolejce. Jebłem ze śmiechu, moja też i się rozłączyła. (Źródło).

Czasami w zdaniu ten frazeologizm pojawia się bez czasownika, ponieważ zastosowano elipsę. Takie użycie – kiedy kontekst wyraźnie wskazuje na znaczenie czynnościowe, odniesienie do czyjegoś doraźnego stanu – należy odróżnić od zdań z frazeologizmem (ktoś) na (jakimś) wkurwie, który odnosi do czyjejś stałej cechy lub przynajmniej długo utrzymującego się zachowania.